2014 Marokko.

Dag 1. Donderdag 30 januari 2013. Van huis naar Saran.

Na een ruime voorbereidingsperiode zijn we vandaag aan onze reis naar Marokko begonnen. We maken deze reis samen met Jack en Ann en we zullen hen dinsdag in de buurt van Granada ontmoeten.

We zijn om ongeveer 09:30 uur vertrokken en via Antwerpen en Lille naar Parijs gereden. We hebben in Frankrijk wel de tolweg genomen. In het verleden zijn we wel over de N10 gereden maar deze weg is zo verschrikkelijk slecht dat we dat niet meer doen. Bij Parijs eerst over de A3 en de A86 en daarna via de N20 via Etampes naar Saran, een voorstadje van Orléans. Onderweg was er niet veel verkeer en het schoot lekker op. Alleen bij Parijs een kort oponthoud gehad.

In Saran is een aardige camperplaats waar we al eens meer gestaan hebben. Hij ligt naast het Gemeentehuis en aan een groot park.

Cp Saran

Verder is het plaatsje niet veel. We hebben nog wel even een rondje door het dorp gemaakt en alle drie de winkels gezien. Het ligt op een mooie dagafstand van huis en is prima om hier te overnachten. We staan hier met nog twee campers op N47.95108 E1.87328.

Dag 2. Vrijdag 31 januari 2014. Van Saran naar St. Paul les Dax.

Na een rustige nacht zijn we eerst nog even gaan tanken bij de Carrefour, hier aan het begin van het dorp. Daarna via de tol tot Vierzon en vandaar tolvrij over de A20 en de N141 richting Bordeaux. en verder over de A63 naar St. Paul les Dax. Hier zijn we al meerdere malen geweest.

We wilden onderweg nog even een kopje koffie drinken dus wij een parkeerplaats op. Er was nog een plaats vrij naast een Nederlandse camper. Toen wij stilstonden leek het net of wij nog vooruit reden. Het was echter de Nederlandse camper die niet op de handrem stond en achteruit reed en tegen een bestelwagen botste die net achter hem geparkeerd werd. De schade viel gelukkig wel mee.

In St. Paul les Dax stond de weg naar de camperplaats aan het Lac Jesus onder water wegens hevige regenval. We zijn nog even omgereden naar de camperplaats in het bos. Hier stond niemand en de even verderop gelegen camperplaats bij het meer was ook leeg. Plaats genoeg dus. We zijn eerst maar even iets gaan eten om later naar een van deze plaatsen te gaan. Echter op de parkeerplaats van de bouwmarkt stonden een paar campers en daar zijn we maar bij gaan staan. We staan dus nu op N43.72677 W1.07214.

Onderweg hebben we eigenlijk niets gemerkt van slecht weer. We hebben bijna de gehele dag lekker, achter glas, in het zonnetje gezeten.

Dag 3. Zaterdag 1 februari 2014. Van St. Paul les Dax naar Burgos.

Het heeft vannacht flink geregend en ook vanmorgen regende het. Niet zo leuk om te rijden maar om ongeveer 10:00 uur zijn we toch vertrokken met als doel Pamplona. We zijn hier in november voor het laatst geweest en het bleek een heel gezellige stad te zijn.

Vanuit St. Paul les Dax zijn we naar de A63 gereden en hebben op de Aire de Bidart nog even koffie gedronken. Er was bijna geen plaats meer. Alles stond vol met vrachtwagens. Ook hebben we nog even contact gehad met Jack en Ann. Het bleek dat zij ongeveer een 150 km. achter ons waren. Hun bestemming voor vandaag was Burgos.

We zijn verder via de N121A, die op de grens met Spanje begint, naar Pamplona gereden. In de Pyreneeën zaten we onderweg achter een paar sneeuwschuivers/strooiwagens en het begon te sneeuwen. Verder was het rustig op de weg zodat we al aan het begin van de middag Pamplona binnen reden. Het regende nog steeds. Omdat het niet zoveel zin had om in de regen door Pamplona te gaan lopen hebben we besloten om door te rijden naar Logrono, de hoofdstad van de Rioja. We hebben onderweg nog even gebruik gemaakt van het sanistation bij een benzinepomp net buiten Pamplona.Het weer klaarde op en we reden lekker in het zonnetje. Om ca. 14:00 uur waren we al in Logrono. Omdat het stadje niet zoveel voorstelt zijn we toch maar doorgereden naar Burgos. Hier waren we afgelopen oktober ook al maar toen zijn we weer doorgereden omdat er weinig plaats was op de parkeerplaats. Ook was het er toen erg koud. Dat was het nu ook weer. Vanavond was het 3 graden.

We kwamen bijna gelijk met Jack en Ann de parkeerplaats oprijden. N 42.34041 W 3.69435.

Parking in Burgos

Hebben ze snel gedaan, in twee dagen vanuit Nederland naar Burgos. We zijn nog even de stad in geweest en hebben de kathedraal bezocht.

Kathedraal van Burgos.

 We konden slechts een deel van de kathedraal bekijken want hij was eigenlijk al gesloten. De rest van de avond hebben we in de pub doorgebracht. Erg gezellig. Burgos is toch ook een leuke stad. Komen we vast nog wel eens terug.  

Dag 4. Zondag 2 februari 2014. Van Burgos naar Madrid.

Het heeft vannacht gevroren. Toen we net buiten Burgos reden gaf de thermometer -2 graden aan. Na een halfuurtje rijden kwam het zonnetje door en heeft de hele dag verder geschenen.

We zijn over A1 gereden, een mooie route. Onderweg resten van sneeuw en ook op de bergen lag een flink pak. Er reden ook sneeuwschuivers onderweg.

In Madrid staan we op een mix-parking Valdebernardo op N 40.39654   W 3.61965 met nog een aantal campers. Mooie plaats om de stad te bezoeken.

Parking Valdebernardo

Op 300 meter ligt een metrostation.

Het was stralend weer in Madrid en gezellig druk in de stad. Alle terrasjes zaten vol. We hebben ’s avonds gegeten in het ons bekende broodjes restaurant 100 Montaditos.

Dag 5. Maandag 3 februari 2014. Van Madrid naar La Zubia (Granada).

Het heeft vannacht weer gevroren, want er zat ijs op de isolatie.

Via de E5 zijn we naar La Zubia, vlakbij Granada, gereden. Onderweg slecht weer. We hebben zelfs een beetje sneeuw gehad. De sneeuwschuivers stonden al klaar langs de weg. Aan het einde van de middag klaarde het wat op.

We staan nu op Camping Reina Isabel in La Zubia. (N 37.12418 W3.58646) . Morgen gaan we het Alhambra bezoeken en om 09:00 uur staat de taxi voor de deur om ons daarheen te brengen. Volgens de receptie van de camping zou het geen probleem moeten zijn om kaartjes aan de kassa te kopen. We zullen zien.

Dag 6. Maandag 4 februari 2014. Granada.

Rond 09:00uur kwam de taxi aanrijden en een kwartier later stonden we bij de kassa van het Alhambra. We waren bijna de enigen die bij de kassa stonden.

Het Alhambra viel ons een beetje tegen. Alleen lege ruimten waarbij je je moeilijk voor kunt stellen wat de functie in het verleden geweest is. Al met al wel leuk om gezien te hebben.

Alhambra

Alhambra

Alhambra

Na het Alhambra hebben we het centrum van Granada bezocht en zijn we de kathedraal in geweest. Die is wel erg groot en deels sober en deels over de top.

In de kathedraal van Granada

Hierna weer met de taxi terug naar de camping. 

De camper is weer opgeruimd en de tanks zijn gevuld en geleegd. Toevallig staat er nu een stel naast ons die vlakbij ons wonen. De wereld is klein.

Morgen vertrekken we naar Algeciras om tickets te kopen en boodschappen te doen. En dan kijken wanneer we de oversteek kunnen maken.

Dag 7. Woensdag 5 februari 2014. Van Granada naar Ceuta.

Vanuit Granada ging het vlot over de A92 en de A7 richting Algeciras. We hebben wel de hele rit regen, sneeuw en mist gehad. Toen we de Middellandse Zee naderden nam ook de wind flink toe.

Onderweg even op een parkeerplaats koffie gedronken. Daar was toevallig ook een kantoortje waar men tickets voor de ferry naar Afrika verkocht. De prijs was ook nog aan de lage kant. Wel bleek het dat de ferry naar TangerMed net gestaakt was wegens het slechte weer en zware wind. De ferry naar Ceuta voer nog wel. Deze hebben wij dus maar geboekt. We hebben een open ticket die een jaar geldig is. We kunnen dus heen en terug wanneer we willen.

In de buurt van Algeciras hebben we eerst nog de LPG flessen gevuld en daarna zijn we naar Algeciras gereden om de nodige boodschappen in te slaan.

Het was pas vier uur toen we alles gedaan hadden en we hebben besloten om de boot van zes uur te nemen. Na een kwartiertje rijden waren we al in de haven. Echter, de ferry had ongeveer een uur vertraging door het slechte weer. Dat was dus een hele poos wachten bij de terminal. Uiteindelijk konden we aan boord van de catamaran. Het was wel erg krap daar in het ruim. We stonden met twee campers in het midden en naast ons kon nog net een grote vrachtwagen staan. Er zat nog slechts tien centimeter ruimte tussen ons en de vrachtwagen.

De overtocht verliep wel vlot maar de zee ging flink tekeer. Je zag de lichten van boven naar beneden schieten door de ramen. Uiteindelijk waren we rond 20:00 uur in Ceuta. Het afrijden van de ferry had ook nog wel wat voeten in de aarde. Doordat de vrachtwagen zo dicht naast ons stond konden wij de camper niet in want de portieren waren van binnenuit op slot gedaan. Even met de trucker overlegd dat hij eerste maar achteruit de boot af moest opdat wij er dan achteraan konden. Ook achteruit. Hij had daar geen probleem mee. De lui van de ferry wel. Wat een drukte makers. Uiteindelijk met veel herrie en niet snel genoeg naar hun zin waren we toch achteruit van de boot af gereden. We hebben nog een mooie plaats op een bewaakte parkeerplaats vlakbij de haven en de boulevard gevonden. Daar blijven we dus tot morgenochtend.

Vanavond nog een wandeling gemaakt over de boulevard. Het ziet er hier erg mooi uit. Allemaal palmbomen en mooie gebouwen aan de boulevard. Het weer is hier overigens een stuk beter dan aan de andere kant van de Straat van Gibraltar.

Rond half twaalf werd er op de deur geklopt. Het was een politieagent die heel vriendelijk uitlegde dat het niet mogelijk was dat we op deze plek bleven staan. Hij verwees ons naar de preparking van de haven. Deze plek was echter niet te vinden. Uiteindelijk vroeg een jong stel in een auto aan ons of we misschien een plaats voor campers zochten om te overnachten. Zij waren zo vriendelijk om voor ons uit te rijden naar een grote parking aan zee, aan de rand van Ceuta. Voordat we ze konden bedanken reden ze alweer weg. N35.88070 W5.32601

Dag 8. Donderdag 6 februari 2014. Van Ceuta naar Assilah.

Toen we vanmorgen wakker werden viel het op dat de temperatuur een stuk hoger was. Gisteren vroor het nog en nu was het al 14 graden. We zagen een prachtige zonsopkomst over de zee.

Zonsopkomst boven de Middellandsezee

Vanmorgen moesten we de grens nog even over naar Marokko. Dat was een hele happening. Je kunt je niet voorstellen wat je daar allemaal ziet. Er staan veel politieauto’s en nog meer politieagenten die het heel druk hebben met …..praten en gebaren tegen elkaar. Ook lopen er een stel Marokkanen rond die je willen helpen om de grens over te komen. Het is één grote chaos. Vanuit Marokko staat er een file mensen om naar Ceuta te gaan. Sommigen hebben ruzie met de douane en er vallen zelfs klappen. Er wordt veel geschreeuwd. Ook staat er een cordon politieagenten met wapenstok en schilden. De Marokkanen proberen met wrakken de grens over te gaan maar halverwege start het wrak niet meer en moeten de inzittenden eruit om te duwen. Iedereen die een plekje ziet probeert zijn wagen er tussen te wringen. Ze vliegen kris kras links en rechts van je. Al met al zijn we ruim anderhalf uur bezig geweest om de grens over te komen.

Na het krijgen van toestemming om Marokko binnen te gaan valt het nog niet mee om er ook daadwerkelijk binnen te rijden. De hekken zijn slechts een klein stukje geopend zodat de camper er nauwelijks tussendoor kan. Tel daarbij de massa mensen die voor het hek staat te kijken en te dringen en al de bulten en gaten waar een stukje weg tussen zit. Maar uiteindelijk is alles gelukt en konden we richting TangerMed, de nieuwe zeehaven, gaan om daar bij de bank Dirhams uit de flappentap te gaan halen. Het was stralend weer met veel zon. Dat hebben we de laatste dagen niet gehad. 

Onderweg van Ceuta naar TangerMed

Na ongeveer een uurtje rijden bereikten we Assilah aan de Atlantische kust. We staan daar op een bewaakte parking aan zee. N 35.46781 W 6.03656.

Bewaakte parking bij Assilah

Elk moment komt er een Marokkaan om ons iets te laten kopen tegen een ontzettend goede prijs. Ik kon zelfs een Rolex kopen voor weinig. Een verkoper die riemen van echt kamelen leer aanbood was ook bereid om een riem te ruilen tegen een paar oude schoenen.

In de middag zijn we de Medina doorgelopen met de blauw geschilderde huisjes.

De Medina van Assilah

De blauw geschilderde huizen in de Medina van Assilah

Later zijn we ook over de markt gelopen waar van alles wordt aangeboden. Zelfs levende kippen die ter plaatse voor je worden geplukt en geslacht. Waarschijnlijk ook in die volgorde.

Aan het einde van de middag zijn we nog even naar de winkel van Maroc Telecom gelopen om een simkaart voor internet te kopen. 200 DH voor een maand internet. Op de camperplaats loopt iemand rond die simkaarten van Maroc Telecom verkoopt voor 350 DH voor 2 maanden internet. Van deze kaarten hebben ze bij Marc Telecom echter nog nooit gehoord.

Wegens storm en regen hebben we er maar van afgezien om Marokkaans te gaan eten. Doen we morgenavond dan maar.

Dag 9. Vrijdag 7 februari 2014. Assilah.

Vanmorgen scheen de zon weer en het was al snel warm. Dus lekker een tijd in het zonnetje gezeten.

We schijnen nogal populair te zijn bij verkopers van diverse waar. Elk moment komt er een langs om iets te verkopen en, als je niet uitkijkt, blijven ze uren staan kletsen. Zo ook vanmorgen. Er kwam iemand uit Senegal, Blacky genaamd (en zo zag hij er ook uit), die mobiele telefoons verkocht. Was allemaal prima kwaliteit en niet van echt te onderscheiden. Hij verkocht Jack dus een splinternieuwe Iphone 4S, incl. simkaart. Wij hadden op zich ook wel belangstelling maar hij had er maar een bij zich. Hij zou later op de dag nog een keer langskomen om de tweede te bezorgen. In de tussentijd hebben we geprobeerd om de Iphone te installeren, hetgeen niet lukte. Er kwam geen verbinding met iTunes. Toen hij later terugkwam voor de tweede iPhone bleek dat hij die niet meer kon leveren maar hij had wel een Samsung Galaxy S4. Die hebben we toen van hem aangenomen om hem te proberen en toen gezegd dat de iPhone niet echt is en niet goed werkt. Geld terug dus. Nou, dat was geen probleem volgens Blacky. Alleen hij wist het verschil niet goed tussen zeggen en doen. Uiteindelijk hebben we de twee telefoons achtergehouden en gezegd dat hij binnen een uur terug moest zijn met het geld omdat we anders de politie erbij zouden halen. Dit had effect. Na een half uur kwam hij terug met bijna het betaalde bedrag. Na flink wat discussie afgesproken dat hij het restant, waarvan hij was gaan eten, ook terug moest brengen. De iPhone hielden we nog steeds achter. Later kwam hij met het resterende bedrag en kreeg hij de iPhone terug. Er is dus altijd wat te beleven in Marokko.

Tijdens de lunch hier voor de camper kwam er weer iemand langs met koekjes e.d. die door zijn vrouw waren gebakken. Deze waren gelukkig wel goed en niet duur.

Vanmiddag nog even door de Medina gelopen en wat foto’s gemaakt.  

Muurschildeering in de Medina van Assilah

Nog een muurschildering

Oud kerkhof in de Media

Vanavond zijn we tong gaan eten in het restaurant tegenover de camperplaats. Heerlijk.

Dag 10. Zaterdag 8 februari 2014. Van Assilah naar Rabat.

We zijn bijtijds uit Assilah vertrokken en via de N1 naar Rabat gereden. Onderweg kom je door een aantal plaatsen waar er een gezellige drukte heerst. Langs de weg staan regelmatig verkopers die groente en fruit te koop aanbieden. Ook zijn we een keer of vijf door een politiecontrole gegaan. We konden steeds direct doorrijden.

In Rabat staan we op de bewaakte parkeerplaats achter het Ibis Hotel op N34.00062 W6.85617.

We hebben een taxi genomen naar de kasbah en troffen daar een zeer vasthoudende gids aan die we niet wilden. Diverse malen aangegeven dat we niet van zijn diensten gebruik wilden maken maar dat drong niet tot hem door. Hij werkte daar namelijk. En hij bleef maar vertellen en wij bleven niet naar hem luisteren. Was hij nog kwaad ook toen wij niet wilden betalen. Maar ja, ook dat is Marokko.

Kasbah van Rabat

De kasbah hebben we dus gezien en daarna zijn we door de Medina gelopen.

Drukte in de Medina van Rabat

Erg druk daar maar wel leuk om te zien. Vandaar doorgelopen naar het mausoleum van Koning Mohammed V.

Mausoleum van Mohammed V

Graftombe van Mohammed V

En toen weer terug langs de rivier naar het strand.

Veerdienst over de rivier Bou Regreg naar Salé

Er zijn diverse pontjes die passagiers over de rivier varen. Het zijn allemaal roeiboten waar de mensen op elkaar gepropt zitten. Vraag me af hoe dit gaat als er een flinke stroming staat.

Aan het strand bij een restaurant met uitzicht op de zonsondergang op zeer een flinke zeebaars gegeten.   

Restaurant met uitzicht op zee

Daarna met de taxi terug naar de camper. Deze rit hebben we gelukkig overleefd. Het verkeer hier is een grote chaos. Iedereen steekt over, tussen de auto’s door. Links en rechts inhalen en vooral veel en lang claxonneren. De kosten bedroegen uiteindelijk 1,80 euro incl. tip.

Dag 11. Zondag 9 februari 2014. Van Rabat naar Sidi Bouzid (El Jadida).

Als eerste zijn we naar Chellah gegaan, de dodenstad. Dit zijn Romeinse en Merinidische ruïnes die in  zijn opgegraven en dateren van voor onze jaartelling.

De ruine van Chellah

Ze worden omgeven door een 14e eeuwse stadsmuur.

Ruine van Chellah met een deel van de stadsmuur

Er zijn daar heel veel ooievaars.

Ooievaars in Chellah

Daarna via de N1 naar Casablanca waar we de Hassan II moskee, de op twee na grootste moskee ter wereld, hebben bezocht. Dat ding heeft een slordige 500 miljoen gekost. Hoezo armoe in Marokko. We waren gelukkig net op tijd om de enige rondleiding in de middag, om 14:00 uur, mee te maken. Het is een enorme moskee waar plaats is voor 25.000 gelovigen. Ziet er allemaal heel mooi uit.

Hassan II moskee

Gebedsruimte in de Hassan II moskee

In de kelder zijn de ruimtes om de voeten etc. te wassen en daarna mag men pas de gebedsruimte betreden.

Wasruimte

Dit geldt alleen voor mannen. De vrouwen moeten zich thuis wassen en mogen op het balkon het gebed doen.

Balkon voor de vrouwen

In de kelder is een grote hammam.

Hammam

De minaret van deze moskee is de grootste ter wereld en is 200 meter hoog. De moskee ligt op een mooie plek aan zee.

Vanaf Casablanca zijn we weer verder zuidwaarts getrokken over de N1 en we zijn uitgekomen in Sidi Bouzid, net even buiten El Jadida. De camperplaats tegenover het politiebureau leek ons niet zo’n succes, daarom hebben we een plaatsje gezocht aan de boulevard. N33.23149 W8.55407. Het strand is met schijnwerpers verlicht en ziet er mooi uit. Jammer dat het erg hard waait.

Het verkeer is hier ook weer een grote chaos. Ieder rijdt maar raak. Ze rijden onverwacht weg van een parkeerplaats en halen je links en rechts in zodra er maar een beetje ruimte is. Je moet goed opletten want je hebt zo een aanrijding. Ook voetgangers steken zomaar over. Op een gegeven moment zaten we midden in een markt. Wat een drukte en file. Als er een ezelwagentje voor je zit schiet het echt niet op.

Dag 12. Maandag 10 februari 2014. Van Sidi Bouzid naar Safi.

We werden al vroeg gewekt door een graafmachine die bij onze deur aan het graven was. Het weer was een stuk beter dan gisteravond.

Via de N301 zijn we naar Safi gereden. Dit is een mooie route langs de kust. Je hebt er mooie vergezichten over de Atlantische Ocean met flinke golven.

In Safi staan we nu op Camping International de Safi, N32.31729 W9.23868. De camping is niet veel bijzonders, maar veel keus in deze omgeving is er niet. Met een klein halfuurtje lopen ben je in het centrum van Safi.

Bij de poort van de Medina kwamen we ’toevallig’ iemand tegen die bij een ceramiek fabriek werkt. Is van zijn vader. Hij vroeg of wij belangstelling hadden om de fabriek te bekijken. Was wel leuk om te zien hoe het aardewerk gemaakt wordt en hoeveel mensen erbij zitten te kijken. Erg efficiënt kwam het niet over. Ze maakten er echter wel hele mooie schalen en potten e.d. Het was natuurlijk de bedoeling dat er iets gekocht werd.

Daarna zijn we de Medina in gegaan waar een hele grote markt is. De Medina is net zoals de Medinas die we in andere plaatsen hebben gezien. Smalle straatjes en veel mensen.

Geld opnemen uit de flappentap is ook niet zomaar even gedaan. Pas bij de derde bank lukte het om geld uit de automaat te krijgen. De eerdere automaten gaven gelukkig wel het pasje terug.

Na het kopen van brood zijn we op ons gemak terug gewandeld naar de camping.

Dag 13. Dinsdag 11 februari 2014. Van Safi naar Marrakech.

Vanmorgen via de 204 en N7 naar Marrakech gereden. Het was hier veel rustiger op de weg dan de voorgaande dagen. We zijn nog even langs de Marjane, een grote supermarkt, geweest om boodschappen te doen voor de bbq vanmiddag. Aan het begin van de middag zijn we gaan staan op camping Le Relais de Marrakech, een bekende camping voor camperaars. Ziet er allemaal prima uit op N1.70676 W7.99016.

Het is prachtig weer en vanmiddag gezellig buiten zitten eten.

Er ligt hier bij de receptie een lijst waarop je kunt aangeven wanneer je met een taxi naar de stad wilt gaan. De afstand is ca. 11 km en kost voor zes personen totaal 60DH (nog geen zes euro). ’s Avonds kost het 90DH.

Dag 14. Woensdag 12 februari 2014. Marrakech.

We hebben om 14:00 uur de taxi besteld en hij stond al ruim voor die tijd op ons te wachten. In twintig minuten ben je aan de rand van het centrum. Voor de rit terug hebben we gelijk maar een afspraak gemaakt voor 21:00 uur vanavond.

Via de grote Koutoubia moskee zijn we via de smalle straatjes richting het grote plein Place Djemaa El Fna gelopen.

In de kasbah van Marrakech

Toevallig kwamen we een Marokkaan tegen die, om zijn Engels te oefenen, ons wel naar een winkel wilde brengen waar je Arganolie kunt kopen. Ze maken dat ter plaatse en je krijgt een hele uitleg hoe e.e.a. in zijn werk gaat. Je staat ervan versteld hoeveel kwalen je met dat spul kunt genezen. Het was natuurlijk wel de beste kwaliteit die te koop was. Tevens de duurste.

Op het plein op een dakterras thee gedronken.

Op het dakterras aan het plein Place Djemaa El Fna

Toevallig hetzelfde terras waar Ria en Jordy een paar jaar geleden geweest zijn. Je hebt daar een mooi uitzicht over het plein.

Zodra het donker begint te worden stroomt het plein vol en er verschijnen allerlei eettentjes.

Plein Place Djemaa El Fna

Er zijn wat ‘orkestjes’ en de slangen en apen vertonen er hun kunstjes. Zodra ze zien dat je je camera pakt staan ze naast je om geld op te halen. Het is natuurlijk nooit genoeg wat je geeft.

Het lijkt wel of iedereen in de avond naar buiten gaat. Je kunt bijna over de hoofden lopen.

Op een ander dakterras hebben we eindelijk de beroemde Marokkaanse tajine geprobeerd. Was op zich niet verkeerd maar we hadden er meer van verwacht.

Daarna op ons gemak weer richting de taxi en terug naar de camping.

Dag 15. Donderdag 13 februari 2014. Marrakech.

Vandaag hebben we een dag vrij genomen. Lekker op ons gemak bij de camper zitten lezen en ’s middag even in het ijskoude zwembad gezwommen. Prachtig weer vandaag, ongeveer 26 gr. C en volop zon.

Dag 16. Vrijdag 14 februari 2014. Van Marrakech naar Essaouira.

Via de N8 en de 207 zijn we verder getrokken naar Essaouira. Ruim de helft van de afstand ging over een vrij nieuwe tweebaansweg. Dat schoot lekker op. Onderweg zagen we in een boomgaard met Argan bomen geiten in de bomen staan.

Geiten in de Arganbomen

Even gestopt om een foto te maken en ja hoor, er stonden gelijk twee mannen naast ons om af te rekenen. Lijkt er verdacht veel op dat de geiten er voor de toeristen in gezet zijn.

In Essaouira was de parkeerplaats bij de vissershaven overvol en hebben we besloten om toch naar de verderop gelegen bewaakte parkeerplaats achter de duinen te gaan op N31.49585 W9.76358.

Bewaakte parking in Essaouira

Daarna naar de haven gelopen en bij de vissersboten gekeken waar men allerlei vis in de aanbieding heeft. Er zaten zelfs murenen en roggen bij.

Visserhaven Essaouira

De Medina is erg gezellig en lang niet zo druk als in andere  steden die we inmiddels bezocht hebben.

Medina van Essaouira

Konden we gelijk nog even wat souvenirs kopen. Deze Medina is goed bewaard gebleven en heeft ook de status van UNESCO erfgoed.

Ook de slager ia aanwezig

Op het plein bij de haven staan enkele tentjes waar je vis kunt eten. Je staat ervan versteld hoe hevig de concurrentie daar is. Er wordt tegen elkaar op geboden ( of is het af geboden?) om je binnen te krijgen. Uiteindelijk hadden we heel veel vis ( zeebaars, garnalen, langoustines, kreeften, sardines, calamares en nog wat) voor een redelijke prijs.

Er is een alcoholverbod binnen de medina en daarom halen ze wijn voor je en doen die in Fanta flesjes.

Visrestaurant

Dag 17. Zaterdag 15 februari 2014. Van Essaouira naar Taghazout.

In tegenstelling tot de weersvoorspelling was het vanmorgen prima weer. We zijn dus nog even naar de vissershaven gelopen waar de vissersschepen werden gelost. Een enorme bedrijvigheid en ook veel mensen die toekeken. De stalletjes met vis waren nog goed voorzien van vis. Van garnalen tot kleine haaien. De vis wordt ter plaatse schoongemaakt en de katten die er rondlopen doen zich tegoed aan de restjes. Ze zien er dan ook flink doorvoed uit.

Op de kademuur zat een groep Marokkaanse vrouwen in traditionele klederdracht met elkaar te kletsen. Toen Jack er een foto van wilde maken begonnen ze allemaal te gillen, want een foto maken is niet toegestaan.

Daarna zijn we nog even naar de Medina gegaan en hebben daar een crêpe gegeten. Heel anders dan die in Frankrijk. Ze zijn vierkant en wat dikker. Ze smaken meer als een flensje. Lekker.

De lucht betrok en het begon zachtjes te regenen waardoor we besloten om maar terug te gaan naar de camper. Na de lunch zijn we vertrokken van de camperplaats en over de N1, een prachtige route langs de kust en over bergen met mooie vergezichten over zee, naar Taghazout.

Onderweg naar Taghazout

Hier staan we op de camperplaats op N30.54183 W9.70241 met uitzicht op het strand.

CP bij TaghaZout

Een paar honderd meter verderop is nog een camperplaats waar wel 100 campers bij elkaar staan. Duidelijk camperaars die hier lange tijd blijven. Onze plek is wat kleiner en leuker. Onze Duitse buurman staat hier trouwens ook al drie weken. Hij laat hier een zonnepaneel op de dak van zijn camper monteren.

Omdat de watervallen bij Immouzer droog staan hebben we een bezoek daaraan maar overgeslagen.

Dag 18. Zondag 16 februari 2014. Taghazout.

Het was vandaag weer een dag om niets te doen. Prachtig weer en volop zon met uitzicht op zee.

Vanmorgen werd er een voetbalwedstrijd gespeeld op het strand. Toen de vloed opkwam stond het halve speelveld onder water. Je ziet ook de kamelen door het veld lopen. Was gezellig druk.

Bewaker van de parkeerplaats

Vanmorgen had de bewaker stokbrood en even later kwam er een tankwagen die je van water kon voorzien. Wij hadden nog niets nodig. Daarna kwam de visboer langs en hebben we twee hele grote tongen gekocht voor de BBQ vanmiddag.

In de loop van de middag hebben we nog even met een paar Marokkanen gesproken die met de hele familie op de parkeerplaats kwamen eten. Zij waren bezig om een grote tajine te maken. Wij natuurlijk nieuwsgierig hoe ze dat deden Ze doen er een halve kip, aardappelen, worteltjes, doperwten, pepertje, citroen en nog wat kruiden in. De tajine zetten ze dan met de puntdeksel erop op de BBQ. Het duurt ongeveer drie kwartier tot het gaar is. De Marokkaan vond het leuk dat wij belangstelling toonden en kwam ons halen toen het eten klaar was. Wij mochten ook mee komen eten bij hen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling maar we kregen wel een schaal vol mee plus brood. Was erg lekker en smaakte totaal anders dan de tajine die we in Marrakech te eten kregen. Gaan we over een paar dagen waarschijnlijk toch nog een keer proberen.

Vanmiddag zijn we ook nog in zee geweest. Het water was niet te koud en er waren veel golven. Je kon er niet de diep in want de stroming was erg sterk. Door de hoge golven is het hier een paradijs voor surfers.

We waren eigenlijk iets te laat voor de BBQ want de wind stak weer op net als gisteren. Het is dan moeilijk om de BBQ goed heet te krijgen. Maar de tong smaakte voortreffelijk. We dachten een lekkere witte wijn bij het eten te drinken maar dat viel een beetje tegen. Bleek dat we drie liter sherry gekocht hadden in plaats van witte wijn. We moeten het er maar mee doen.

Het is hier een leuke plek om te staan. Zit je lekker in de zon dan komt er ineens iemand met een dromedaris bij je staan en vraagt of je foto’s of een ritje wilt maken. Wachten we maar mee totdat we in de Sahara zijn volgende week.

Dromedaris tussen de campers

Dag 19. Maandag 17 februari 2014. Taghazout

Ook vandaag in Taghazout gebleven. Vanmorgen even door het dorpje gelopen en wat boodschappen gedaan. Ook nog even op een terras met uitzicht op zee een kop koffie gedronken. Het dorpje bestaat voor het grootste gedeelte uit surfwinkels. Ook zijn er veel surftoeristen die hier les krijgen in het surfen.

Vanmiddag in de zon gezeten bij de camper en wat zitten lezen. Jammer dat in de loop van de middag de wind toenam en we naar binnen moesten. Vanavond heeft  het flink geregend.

Dag 20. Dinsdag 18 februari 2014. Van Taghazout naar Sidi Ifni.

We zijn eerst naar Agadir gereden om daar de stad eens te bekijken. Dit heeft echt niets van Marokko. Je waant je aan de Spaanse kust. Het ziet er overigens wel erg mooi uit. Breed strand en een mooie boulevard met allemaal hotels en terrasjes. Ze hadden er erg goede koffie.

Daarna nog even boodschappen gedaan in de Marjane. Wel een hele grote winkel en veel camperaars die daar hun boodschappen doen. Het parkeerterrein stond vol met campers.

Na de Marjane zijn we over de N1 richting Tiznit gereden en vandaar naar de kust richting Mirleft en langs de kust verder naar Sidi Ifni. Het was een hele mooie route. Vanaf Tiznit kom je ineens door een stuk woestijn te rijden en naarmate je dichter bij de kust komt wordt het weer groener. De weg gaat af en toe behoorlijk omhoog en naar beneden.

In Sidi Ifni, dat op zich niet veel bijzonders is, zijn vier campings die bijna helemaal volstaan met campers. Wij hebben nog een plaatsje kunnen vinden op camping El Barco op N29.38382 W10.17648. 

Ondergaande zon vanaf de camping

Dag 21. Woensdag 19 februari 2014. Van Sidi Ifni naar Tafraoute.

We zijn eerst een paar kilometer terug gereden naar Legzira. Hier zijn aan zee een aantal rotsen die door het zeewater zijn uitgesleten tot bogen.

De bogen bij Legzira

Zoiets als Arches NP in Arizona. We konden de camper kwijt op een parking bij een bouwplaats en zijn vandaar naar beneden gelopen via een steile weg. Dan over het strand naar de bogen.

Vanaf Legzira zijn we richting Guelmim gereden en dan over de N10 naar het noorden en langs Ifrane richting Tafraout. Dit was een heel mooie route die door de bergen ging. Een groot deel van de route was over een heel smalle weg. Voor tegenliggers moest je beiden de berm in anders konden ze niet passeren. De weg liep geleidelijk omhoog tot een hoogte van ruim 1.400 meter. Je reed door een stuk woestijn met af en toe een oase met palmbomen. Zag er prachtig uit met de bergen van de Anti Atlas op de achtergrond.

Oase onderweg naar Tafraoute

Onderweg stonden nog een paar dromedarissen in de woestijn te grazen.

Dromedarisen in de woestein

 We reden ook nog langs de Blauwe Bergen die we van de week nog gaan bekijken.

Aan het einde van de middag kwamen we in Tafraoute aan en nu staan we op ( of eigenlijk voor) Camping Les 3 Palmiers N29.72154 W8.97930. Het is hier zo druk dat de camping vol is . Je kunt wel tussen de palmen naast en tegenover de camping staan.

Plaatsje vóór de camping

Vanavond zijn we in het ‘centrum’ gaan eten in Hotel Tanger en hebben nog eens een tajine geprobeerd. Deze smaakte gelukkig prima en was niet te vergelijken met die uit Marrakech.

Dag 22. Donderdag 20 februari 2014. Tafraout.

Vandaag een dag om de omgeving van Tafraout te verkennen.

Een stukje verderop stond de camper

We kunnen wel zeggen dat we de nieuwe heup van Ann hebben ingelopen.

We hebben eerst een paar foto’s gemaakt van de omgeving bij de camping waar we staan.

Uitzicht achter de camping

Vervolgens zijn we langs een paar camperplaatsen gelopen die hier dicht in de buurt liggen. Hier ligt ook een geocache die we snel hebben kunnen loggen.

Hier ligt de cache tussen de stenen

Tazekka is een klein plaatsje dat tegen de enorme rotsen in gebouwd.

Tazekka

Verder doorlopend dachten we richting de blauwe bergen te gaan maar het bleek dat we het verkeerde pad hadden gekozen. Een paar Engelse fietsers maakten ons hierop attent. Via de juiste route zijn we de berg overgeklommen en uiteindelijk bij de blauwe bergen uitgekomen. Een waanzinnige vertoning. Een Belgische kunstenaar heeft een deel van de berg blauw geschilderd. Het mag overigens wel wat onderhoud hebben. Er zijn zelfs een paar rotsen groen en roze geschilderd. Een paar honderd meter verder ligt de cache Painted Rocks. Die hebben we ook gevonden.

Blauwe Bergen

Daarna weer in de hitte terug de berg over naar de camping. Al met al een hele mooie wandeling van bijna 15 kilometer. De hele dag een stralend blauwe lucht en geen wolkje aan de hemel. Temperatuur 22 graden. In de nacht koelt het wel flink af. Vannacht was het slechts 6 graden.

Vanavond zijn we weer in het dorp gaan eten. Bij de lokale middenstand hebben we nog een soort loper gekocht om voor de camper te leggen. Loop je niet zoveel troep naar binnen. Zullen we binnenkort, als we bij de Sahara zijn, wel veel plezier van hebben.

Dag 23. Vrijdag 21 februari 2014. Tafraout.

Het is hier zo mooi dat we, na de flinke wandeling van gisteren, vonden dat we wel weer een dag vrij verdiend hebben. We zijn dus maar in Tafraout gebleven. Gisteren zijn we langs een locatie gelopen waar veel campers staan en zijn hier ook gaan staan. We staan hier tussen de palmbomen en met uitzicht op de rotsen. Heel mooi. Was gelijk een mooie gelegenheid om het nieuwe kleedje uit te proberen.

CP nabij Tafraout

Dag 24. Zaterdag 22 februari 2014. Van Tafraout naar Taliouine.

Het was de bedoeling om vanuit Tafraout via Igherm naar Tata te rijden, dit liep echter wat anders. Door een gebrekkige kaart in de navigatie, die wegen aangaf die er niet waren, zijn we via smalle wegen hoog door de bergen in Taliouine uitgekomen.

Onderweg naar Talouine

We staan daar op Camping Toubkal N30.52262 W7.89363.

Mooi uitzicht op de camping

Hier vandaan is Ait Ben Haddou, dat de uiteindelijke bestemming is, gemakkelijk te bereiken.

Het was weer een hele mooie route, door de Amandelvallei. De amandelbomen staan in bloei en dat ziet er mooi uit. Je heb prachtige vergezichten en de weg loopt op een hoogte tussen de 1500 en 1850 meter. Op een klein deel van de route was de weg zo slecht dat je echt om de gaten heen moest rijden, af en toe zelfs via de berm. Enkele keren moesten we stoppen omdat er een kudde geiten over de weg liep.

Toen we bijna in Taliouine waren stopte de camper van Jack er plotseling mee. Binnen een paar minuten was er een monteur bij en had het probleem binnen een minuut opgelost. Het bleek dat, door het rijden door een gat in de weg, de beveiliging van de brandstof toevoer was afgegaan. We konden gelukkig weer snel verder.

Dag 25. Zondag 23 februari 2014. Van Taliouine naar Ait Ben Haddau.

Verder via de N10 rijd je weer door de bergen verder naar het oosten. Je rijdt echt door the middle of nowhere, maar het ziet er wel mooi uit. Onderweg nog even in de zon koffie gedronken bij een paar gebouwtjes in een nederzetting die van een soort kleiblokken gemaakt waren.

Tijd voor koffie

De camping waar we nu staan heet Camping Kasbah du Jardin. Hoe komen ze aan die naam. Geen tuin te bekennen, alleen stenen. Maar goed, er is wel een zwembad. N1.04529 W7.13307.

Vanmiddag hebben we nog een cache gedaan die hier vlakbij ligt. Hij heet Lost City. Eerst konden we hem niet vinden maar toen maakte iemand uit het dorp ons erop attent waar hij lag. Aardig hè, die Marokkanen.

Waar we eigenlijk voor kwamen was de oude kasbah.

De oude kasbah ligt tegen een berg

Het is Unesco Wereld erfgoed. Onder leiding van een gids zijn we de kasbah rond gelopen en hij heeft veel verteld over de manier van leven van de Berbers in de kasbah.

Ria in gesprek met de gids

Deze kasbah is vermoedelijk vier eeuwen oud en is nog in  goede staat. Na de rondleiding de gids betaald, wat natuurlijk veel te weinig was.

Zich op de kasbah

We hebben, voordat we naar de kasbah gingen de was uitbesteed op de camping. Afgesproken was dat hij weer droog en gewassen aangeleverd zou worden. Helaas was hij nog drijfnat.

Dag 26. Maandag 24 februari 2014. Van Ait Ben Haddau naar Zagora.

Onderweg naar Ouazazate kwamen we langs de filmstudio’s. Er is hier een behoorlijke filmindustrie. Veel bekende speelfilms zijn in deze regio, m.n. in Ait Ben Haddau, opgenomen. Eerst krijg je een ‘rondleiding’ door de gebouwen met rekwisieten. Hier zijn aan een lange gang een aantal kamers waar per film een stel rekwisieten tentoongesteld worden. Aardig om te zien maar stelde niet zoveel voor.

Uit de film Cleopatra

Daarna moest je met de camper via een kiezelstenen pad een kilometer of twee de woestijn in rijden en dan kwam je bij het decor van de film The Games Of Thrones. Ze hadden een kasteel of fort nagebouwd van kunststof blokken tegen een steiger aan.

Game Of Thrones

Lijkt van een afstand net echt, maar als je er tegen klopt hoor je dat het namaak is. Alleen die delen die echt in beeld komen zijn afgewerkt, het overige deel niet. Wel leuk om te zien maar het haalt het niet bij de studio’s van Warner Bros. in L.A.

Vanaf Ouarzazate zijn we over de route door de dadelvallei naar Zagora gereden. Flink wat bochtenwerk in de bergen.

Door de bergen naar Zagora

Je rijdt hier langs de rivier de Dra door een vruchtbaar gebied waar veel fruit geteeld wordt. Alles staat vol met palmbomen. Was wel een mooie route maar ik had er meer van verwacht.

In Zagora aangekomen zijn we naar Camping Les Jardins de Zagora (N30.32851 W5.83275) gegaan waar nog net plaats voor ons was. De hiernaast gelegen camping blijkt ook vol te staan.

Dag 27. Dinsdag 25 februari 2014. Zagora.

Het was warm vandaag, 31 graden C en we hebben maar weer een dagje rust genomen. Eerst de camper verplaatst naar een plek die in de zon ligt en daarna lekker in de zon koffie gedronken.

Op de camping in Zagora

Ook zijn we nog even naar het centrum gelopen om o.a. te kijken waar morgen de markt gehouden wordt. Het centrum stelt niet zoveel voor. Het ligt langs de doorgaande weg door Zagora en is maar klein.

Vanmiddag moest het er maar eens van komen: naar de Marokkaanse kapper. De ‘kapsalon’ was gesloten maar iemand die daar voor de deur stond belde even naar de kapper. Die woont aan de overzijde en was binnen een paar minuten aanwezig. Knippen en scheren dus. Hij maakte er wel werk van. De kapsalon zag er niet uit. Een tot op de draad versleten kappersstoel. Eerst stak hij het scheermes in brand, om te ontsmetten waarschijnlijk. Daarna kwam hij met de tondeuse en op het laatst bleek hij toch ook nog een schaar te hebben. Het resultaat mag er zijn. Misschien nog maar een keer naar de kapper voordat we terug varen naar Spanje.

Vanavond zijn we nog gaan eten op een terras in het centrum. We hebben eens flink uitgepakt: Euro 5,00 per persoon incl. een grote fles water.

Dag 28. Woensdag 26 februari 2014. Van Zagora naar M’Hamid.

Het was vandaag markt in Zagora. De hele omgeving komt hier naar toe om inkopen te doen of om waren te verkopen.

Alles op de grond

Er is veel groente en fruit en voor de rest lijkt het op de rommelmarkt. Er zijn veel oude kleren en schoenen te koop. Veel boeren komen met de ezelwagen naar de markt.

Met de ezel naar de markt

Wij hebben wat groente en fruit gekocht.

Ruikt lekker al die kruiden

Tegen de middag zijn we uit Zagora vertrokken en verder naar het zuiden gereden. Onderweg even gestopt bij het Sahara Sky Hotel. Dit hotel ligt in de woestijn bij een paar flinke zandruggen en heeft op het dak telescopen staan om naar de sterren te kijken. Wanneer je daar een diner gebruikt mag je naar de sterren kijken. We hebben besloten om eerst naar M’Hamid te gaan en op de terugweg bij Sahara Sky te overnachten. Een stukje verder bij het hotel, bij de zandheuvels, hebben we wat gegeten en koffie gedronken.  

De zandheuvels van Tinfou

Er kwamen gelijk een paar berbers met de dromedarissen bij ons zitten.

Berbers bij Tinfou

Nog een berber met dromedaris bij Tinfou

Via een smalle weg, een rijstrook voor beide richtingen, zijn we uitgekomen in M’Hamid.

Een dorstige dromedaris onderweg

Vanaf hier zijn er geen wegen meer, alleen zandpaden door de woestijn. De camping waar we nu staan is op een zandberg en vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de woestijn. N29.82861 W5.73283.

Dit zien we vanuit de camper

Het is hier wel erg warm. Langs de route hier naar toe zag je in de woestijn een paar maal een wervelstorm en je ziet regelmatig dromedarissen.

Dag 29. Donderdag 27 februari 2014. M’Hamid.

Om halftien werden we op de camping opgehaald voor een tour door de zandbak. Het was een kleine twee uur rijden ( 50 km.) door het zand met een 4-wheeldrive. Afgezien van de hobbels was het wel een leuke rit. Je komt de ene karavaan na de andere tegen.

Onderweg een karavaan

Soms met toeristen en soms als een soort vrachtwagen. Ook zie je af en toe dromedarissen los rondlopen.

Dromedarissen in de woestijn

We zijn op een aantal plaatsen gestopt om foto’s te maken, o.a. bij een oase waar het water uit een bron naar boven komt.

Oase onderweg in de woestijn

Langzamerhand kwamen de zandheuvels van Chegaga steeds dichterbij.

Uiteindelijk kwamen we bij het kamp. Daar was net een groepje Polen bezig met het inpakken van hun spullen. Zij waren op de fiets door de woestijn naar het kamp gereden. Pittige fietstocht.

Eerst kregen we thee en daarna werd de lunch geserveerd.

Thee en lunch in Chegaga

Na de lunch gingen we op de dromedarissen voor een tocht door en over de zandheuvels. Een prachtig gezicht dat wij alleen van films en plaatjes kenden. Het dromedaris rijden is goed te doen. Wel even goed opletten en vasthouden wanneer de dromedarissen opstaan en gaan zitten.

Lijkt wel een ervaren dromedarisrijder

Hierna zijn we de zandheuvels opgelopen om nog een paar foto’s te maken. Prachtig.

Hier staan we bovenop een zandheuvel

Overal zand

Na de thee zijn we weer terug gereden naar de camping. Eerst nog even gestopt bij een waterput midden in de woestijn. Uit deze put konden de Berbers, die in tentjes in de omgeving leefden, water halen voor het huishouden en voor de dromedarissen, ezels en schapen die ze hadden.

Waterput in de woestijn

De put is nog steeds in gebruik. Ook zijn we gestopt bij een school voor de kinderen van de Berbers.

Schooltje in the middle of nopwhere

Ze kwamen vanuit hun tenten in de woestijn naar de school. Deze school is niet meer in gebruik.

Om ca. 17:30 uur waren we weer terug bij de camper. Een leuke dag.

Dag 30. Vrijdag 28 februari 2014. Van M`Hamid naar Sahara Sky Hotel.

De camping in M’Hamid.

Het is niet ver rijden dus wij zijn pas rond de middag uit M`Hamid vertrokken naar het Sahara Sky Hotel waar we eerder deze week al even zijn geweest. Het lijkt ons leuk om de sterren eens te bekijken.

Pas op voor dromedarissen

Er blijken al drie campers te staan wanneer wij bij het hotel aankomen. Bij het oprijden van het parkeerterrein merken we dat onze achterband lek is. Snel het wiel verwisseld en met Jack naar het dorpje Tamgout om de band te laten maken. Dit kon gelukkig direct gebeuren en we waren binnen drie kwartier al weer terug met de gerepareerde band. De reparatie is echter zodanig dat ik liever niet het risico neem om er mee te gaan rijden. Toch maar besloten om het reservewiel er onder te leggen. We staan op N30.23612 W5.60756.

Om 19:30 uur zijn we naar het hotel gegaan en hebben aan de bar iets gedronken. Er hangt wel een hele leuke sfeer in het hotel. De eigenaar, een Duitser die in Casablanca woont, heeft het e.e.a. uitgelegd hoe het er hier in Marokko aan toe gaat. Daarna zijn we aan het diner begonnen. Viel wel tegen, gezien de prijs. Maar in die prijs zit natuurlijk ook het gebruik van de telescopen en de uitleg over astronomie. Er was ook nog een groep Franse astrologen die kwam kijken.

Wat er door die telescopen te zien was viel tegen. De verwachtingen waren waarschijnlijk wat te hoog gespannen. Je ziet een lichtpuntje en dat blijkt dan heel bijzonder te zijn. Scheelt natuurlijk ook wel dat wij totaal geen verstand van sterren hebben en eigenlijk niet goed weten waar we naar kijken. Rond middernacht zijn we weer naar de camper terug gegaan.

Dag 31. Zaterdag 1 maart 2014. Van Sahara Sky Hotel naar Zagora.

We werden al vroeg gewekt door de Duitse camper die naast ons stond. Hij moest zo nodig zijn aggregaat aanzetten en vond het niet nodig om rekening met anderen te houden.  Reden voor ons maar bijtijds te vertrekken.

Het was slechts drie kwartier rijden naar de camping in Zagora waar we een paar dagen geleden ook al geweest zijn. Gelukkig waren we vroeg want de camping liep helemaal vol.

Dag 32. Zondag 2 maart 2014. Van Zagora naar Ouarzazate.

De drukte op de camping werd vanmorgen een stuk minder. Velen vertrokken ondanks dat er vandaag markt was.

We zijn nog wat boodschappen gaan doen en zijn ook naar Maroc Telecom geweest om de sim kaart voor internet met een maand te verlengen. Was zo gepiept.

Tegen de middag zijn we van de camping vertrokken richting Ouarzazate. Dezelfde route als op de heenweg.

Net voorbij Zagora

Aan het einde van de middag kwamen we op een overvolle Camping Municipal op N30.92356 W6.88657.

Dag 33. Maandag 3 maart 2014. Van Ouarzazate naar Ait Hammou.

Na eerst nog even naar de supermarkt geweest te zijn hebben we onze route vervolgd over de N9 richting Boumalne Dades. Daarna richting Msemrir door de Dades kloof. De weg gaat flink omhoog tot boven de 2.000 meter.

Haarspeldbochten op weg naar de Dades kloof

Je volgt de loop van de rivier de Draa. Links en rechts van de weg zijn hoge bergen, een prachtig gezicht.

Onderweg naar de Dades kloof

Uiteindelijk wordt de weg erg smal en rijd je bijna door een tunnel, zo dicht liggen de bergen bij elkaar. Verder naar Msemrir gaat de weg verder omhoog met op enkele plaatsen een zeer slecht wegdek. In Msemrir waren wel camperplaatsen maar deze stonden ons niet aan. Daarom zijn we teruggereden naar Ait Hammou, vlak voor de kloof, en staan op Camping Berbre de la Montagne N31.55713 W5.90896.

Camping in Ait Hammou

Al met al een hele mooie route die we, als we weer eens naar Marokko gaan, weer zouden rijden.

Dag 34. Dinsdag 4 maart 2014. Ait Hammou

Het was vandaag weer een rustdag, dus lekker op ons gemak op de camping ontbeten en in de zon gezeten. Vanmiddag een wandeling gemaakt over de berg. Was wel pittig. Het zou eigenlijk een rondje moeten worden maar boven konden we de weg naar beneden niet vinden. Omdat we het niet zo zagen zitten om te gaan dwalen zijn we dezelfde weg maar terug gelopen. Het was een erg mooie wandeling met prachtige vergezichten en in een stralende zon.

Op de berg tijdens de wandeling

Vanavond stonden er op de camping drie Italiaanse campers. Zij hadden een geit besteld die op traditionele Berberse wijze klaargemaakt werd. Ze hebben hier op de camping een soort bijenkorven staan. Dat zijn ovens. Ze stoken eerst een vuur daarin waarna er met water wordt geblust. Daarna gaat het schaap, waar een stok door gestoken is, erin en gaat de deksel erop en  worden alle kieren met klei afgedicht.

Dag 35. Woensdag 5 maart 2014. Van Ait Hammou naar Tamtatouchte.

Door de kloof zijn we weer naar beneden gereden en bij Baulmalne Dades de N10 op richting Tinighir.

Dades kloof

Vandaar richting de Gorges de Todra. Dit was een heel slechte weg. Ook in Tinighir werd hard aan de weg gewerkt. Waarschijnlijk om het toerisme te bevorderen. Bij de kloof was het erg druk met toeristen. Zelfs met bussen vol. Dit hebben we onze hele reis in Marokko nog niet gezien. De kloof zier er mooi uit en verder voorbij de kloof is er bijna geen verkeer meer en rijd je tussen de hoge bergwanden door naar Tamtatouchte waar we nu op Camping Auberge Baddou staan. N31.67055 W5.54810.

Todra Kloof

Todra kloof

Wanneer we hier door het dorp lopen hebben we een hele sliert kinderen achter ons aan. Zij willen snoep, pennen, eten en, natuurlijk, Dirhams.

Dag 36. Donderdag 6 maart 2014. Van Tamtatouchte naar Goulmima.

We zijn niet terug door de Todra kloof gegaan maar zijn verder de bergen in gegaan en via een smalle doch goed te berijden weg uitgekomen in Goulmima.

Dit was voor ons allen de mooiste route van de Marokko reis tot nu toe. Over een hoogte variërend van 1800 tot meer dan 2000 meter rijd je tussen kolossale rotsen door. Af en toe ineens een oase die weer groen is en waar veel palmbomen staan.

Oase onderweg naar Goulmima

Regelmatig kom je langs kasbahs waar de vrouwen in de rivier de was doen. De kinderen komen naar je camper omdat ze denken dat ze dan iets krijgen. Onvoorstelbaar dat je in dit onherbergzame gebied steeds weer iemand ziet lopen.

Vrouw en kinderen onderweg blij met de cadeau’s

Ze hebben hier ook veel kuddes schapen waarin ook geiten zijn opgenomen. Lijkt me een erg eenzaam bestaan hier. Uiteindelijk kom je op een lager niveau uit wat weer overgaat in woestijn.

Route naar Goulmima

We zagen zelfs een moeder kameel met een kleintje

De kleine dromedaris was nog niet zo lang geleden geboren want het stond nog niet stevig op de poten. Langs de route hebben we veel foto’s kunnen maken. Kun je eigenlijk wel bij elke bocht doen.

Dromedaris naast de camper

De camping in Goulmima, Les Tamaris, is goed bezet. We staan op N31.68665 W4.95864.

We zijn nog even de stad in geweest om vlees te kopen voor de barbecue. De slagerij die we gevonden hebben heeft het vlees niet aan de straat hangen zoals de meeste slagers. Dit zegt overigens niets over de hygiëne. De slagerij is een soort groot loket aan de straatzijde. De slager haalde een stuk vlees dat volgens hem biefstuk was uit de koelkast en legde het op de toonbank. Voordat hij het ging wegen veegde hij nog wel de weegschaal met zijn hand schoon. Vlees terug op de toonbank en hij sneed er stukken vanaf. Deze legde hij op een soort (oud-)groen kleedje. Uiteindelijk ging het vlees in een plastic tasje en ging het geld weer op het groen kleedje. We hebben er gelukkig geen last van gehad en het vlees was heerlijk.

Dag 37. Vrijdag 7 maart 2014. Van Goulmima naar Merzouga.

Via een smalle doch hele goede weg zijn we binnendoor, door de woestijn, naar Erfoud gereden en aldaar hebben we de N13 gevolgd tot Rissani. Verder via een nieuwe weg door naar Merzouga. Hoe dichter we bij Merzouga kwamen hoe meer zandheuvels te zien waren. Merzouga op zich valt tegen. Het is eigenlijk maar een kleine nederzetting met veel campings in de buurt. We zijn neergestreken op Camping Les Pyramides N.08688 W4.00666. De camping grenst aan de zandheuvels en de dromedarissen liggen bijna naast onze camper. Van hier vertrekken de tochten met de dromedarissen naar de woestijn voor zomaar een ritje of voor overnachtingen. Leuke plek hier.

Dromedarissen op de camping

Dag 38. Zaterdag 8 maart 2014. Merzouga.

Vanmorgen zijn we eerst de woestijn in gelopen over de zandheuvels die hier voor de deur liggen. Ze rijden hier met jeeps, 4×4 en motoren door het zand de zandheuvels op.

De Sahara bij Merzouga

Eigenlijk wel jammer dat dit zomaar door de natuur kan maar aan de andere kant is het natuurlijk ook wel leuk om te doen. We hebben gekeken wat het huren van een quad kost maar dat viel tegen. Je bent daarbij verplicht op een gids mee te nemen en die kosten komen er natuurlijk nog bij.

Vanmiddag zijn we naar het centrum van Merzouga gelopen en hebben weer vruchtensap op een terras gedronken. Lekker. Daarna zijn we wat verderop naar een cache gaan zoeken. Helaas niet gevonden.

Dag 39. Zondag 9 maart 2014. Merzouga.

Nog maar een keer een rustdag ingelast en op de camping gebleven.

De Sahara bij Merzouga, naast de camper

Vanmorgen zijn we nog even de woestijn ingelopen en hebben de hoogste zandberg die hier voor de deur ligt beklommen. Was een pittige klim. De berg is ca. 100 meter hoog. Onderweg begon het te waaien en te regenen maar we hebben toch besloten om, nu we al zover waren, door te gaan.

Toch de top bereikt

Toen we eindelijk boven waren bleek er al een Marokkaan boven te zitten, op slippers. Hij was het zeker gewend om te klimmen want hij bewoog zich zo gemakkelijk op z’n slippertjes. Kon hij gelijk wat foto’s van ons maken.

Ria op de top

De zon kwam gelukkig weer door en het stopte met regenen zodat we een prachtig uitzicht hadden op de zandmassa, lekker in de warme zon.

Een wijntje naast de camper

Vanavond zijn we in het restaurant hier op de camping gaan eten. Toen we wilden bestellen bleek dat ze er een uur tot anderhalf uur voor nodig hadden om het eten klaar te maken. We hebben toen maar een fles wijn gepakt en zijn gaan zitten wachten. Het eten was gelukkig prima.

Dag 40. Maandag 10 maart 2014. Van Merzouga naar Errachida

Eerst zijn we nog even zuidelijker gereden naar Et Taouz. Dit is een grensplaats aan de grens van Algerije. Hier houdt de weg op. Deze eindigt bij een muur en verderop is het plaatsje ingenomen door het leger. Stelt niet veel voor maar aardig om gezien te hebben. Er is dus geen grensovergang.

Vandaar terug noordwaarts via Rissani en Efoud over de N13 naar Errachida. Was het eerste deel van de dag door de woestijn nu rijden we weer door de bergen.

Onderweg naar Errachidia

Om ongeveer 15:00 uur vonden we het genoeg voor vandaag en zijn we op Camping Jurassic gaan staan N32.15412 W4.37594.

Camping Jurassic

Hoe het plaatsje (eigenlijk is het helemaal geen plaatsje) heet weet ik niet, maar het ligt iets ten noorden van Errachida aan de N13, net voorbij het stuwmeer en voor de tunnel.

Dag 41. Dinsdag 11 maart 2014. Van Irrachidia naar Azrou.

Tussen de bergen koelt het ’s nachts flink af. Maar zodra de zon er weer bovenuit komt is het lekker.

Via de N13 zijn we verder gegaan via Midelt naar Azrou. Je komt door de uitlopers van de Hoge Atlas en de weg gaat tot ongeveer 2300 meter hoog. Een hele mooie route en de sneeuw ligt op sommige plaatsen nog in de berm en zeker op de toppen van de Hoge Atlas om je heen.

Onderweg naar Azrou

In de buurt van Azrou daalt het tot ongeveer 1500 meter. Je komt ineens door een heel ander landschap. Je rijdt door de bossen. Onverwacht is wel dat daar een heleboel apen in zitten. Ze zitten langs de weg en wachten natuurlijk tot ze iets te eten krijgen.

We staan nu op Camping Amazigh even buiten Azrou N33.44965 W5.17072. Deze camping hebben we uitgekozen omdat we gelezen hebben dat je er lekker forel kunt eten. Bij wat rondvragen blijkt dat de eigenaar van de camping de forel serveert. Dit kan in je camper of in de keuken van de camping. Dit is een primitieve kamer met een tafel voor 8 personen met aan weerszijde een bank. Er was gelukkig nog plaats voor ons. Gezellig in de keuken met vier Duitsers die net aan de eerste reis door Marokko waren begonnen. De forel was echt heerlijk, en dat voor DH 50.

Op de camping in Azrou

Het weer wordt hier trouwens wat minder. Een beetje regen en bliksem en een flinke wind. Iets wat we de laatste weken niet meer meegemaakt hebben. Het is ook koud.

Dag 42. Woensdag 12 maart 2014. Van Azrou naar Meknes.

Het wordt vandaag geen lange rit, slechts ongeveer vijf kwartier rijden. We beginnen op een behoorlijke hoogte en dalen, soms flink, af naar 500 meter hoogte. In de buurt van Meknes rijd je door de wijngaarden van Marokko. Er staat zelfs een echt Chateau. Bij het binnenrijden van Meknes willen we bij een stoplicht wegrijden en komt er een man op een paard, ongezadeld, door het rode stoplicht van links rijden en gaat in galop tussen het verkeer door onze richting op. Je maakt van alles mee in Marokko.

Omdat we vroeg waren was er nog genoeg plaats op de bewaakte parkeerplaats bij de Bab Mansour, de bekende toegangspoort. N33.89069 W5.56422. Het plein en de medina liggen dus om de hoek.

Parkeerplaats bij de Bab Mansour

We hebben eerst een wandeling door de medina gemaakt en voor elk een paar sloffen/schoenen gekocht. Echte Marokkaanse. Na behoorlijk afdingen waren ze van ons

De schoenwinkel

We waren ook in een winkel die alleen vaste prijzen hanteerde en er viel dus niet te onderhandelen. Alleen was de prijs even later wel een 30% gezakt.

De medina van Meknes

Later in de middag hebben we een rondrit gemaakt met een koets. De koetsier geeft uitleg en op deze wijze zie je veel verschillende dingen van de oude stad.

In de koets door de stad

Het was een prima plek in Meknes om te overnachten. Was erg rustig, ook vanochtend.

Dag 43. Donderdag 13 maart 2014. Van Meknes naar Fez.

We zijn rond 09:00 uur vertrokken en zijn eerst naar de Marjane in Meknes gereden om wat boodschappen te doen. Vandaar over de N6 naar Fez. De rit ging vlot en ook door Fez heen naar de parking bij Bab Boujelou reed lekker door over brede wegen.

Parkeerplaats bij Bab Boujelou

Omdat we vroeg waren was er nog plaats genoeg. De medina ligt hier aan de overzijde van de parking.

Vanmiddag zijn we door de medina van El Bali gelopen.

De Bab Boujelou

Het is druk in de smalle straatjes en je moet uitkijken voor de ezels en paarden die hier lopen en dus ook het een en ander achterlaten.

Paard in de medina

Ongelooflijk wat er hier te koop aangeboden wordt. Je hoeft alleen maar ergens naar te kijken en je komt bijna niet meer van de verkoper af. We hebben nog een paar schoenen en een riem gekocht. Het afdingen gaat steeds gemakkelijker, al worden de verkopers af en toe wel kwaad als we te weinig bieden. Dat zij veel teveel vragen telt waarschijnlijk niet mee.

In een deel van de medina zitten de leerlooiers.

Leerlooierij in Fez

We hebben vanaf een dakterras uitleg gekregen over het procedé. Van tevoren krijg je een beetje mint tegen de stank. De bedoeling is dat je daar aan ruikt. We zagen een chinees die de mint in zijn neusgaten stopte. Zal ook wel helpen. De werknemers zitten met hun handen en voeten in de chemicaliën, maar dat is niet ongezond….. zeggen ze. Ze gebruiken bijna alleen natuurlijke grondstoffen, dus dat kan geen kwaad. Vanuit Azrou, waar we een paar dagen geleden waren, worden de uitwerpselen van duiven aangevoerd die bij het looien gebruikt worden.

Wij mochten gelukkig ook in hun winkel kijken en wat kopen. Ofschoon de kwaliteit wel goed zal zijn vragen zij dusdanige prijzen dat we liever in de medina spullen kopen. Maar die zullen dan wel uit China komen.

Dag 44. Vrijdag 14 maart 2014. Fez.

Vanmorgen werden we in alle vroegte, 04:45 gewekt door het geblèr van de Imam vanuit de luidsprekers op de nabij gelegen moskee. Hij had er blijkbaar zin in want er leek geen einde aan te komen.

Vandaag hebben we de andere zijde van het centrum, Fes El Djedid bezocht. Hier staan o.a. de grote moskee en het Sultanspaleis Dar El Makhzen. Beide zijn helaas niet toegankelijk. Je mag van de hoofdpoort van het paleis niet eens een foto maken.

Sultanspaleis Dar El Makhzen.

Via de Jardins de Boujeloudkom je bij de medina.

Jardins de Boujeloudkom

Het is hier lang niet zo hectisch als in de medina van Fes El Bali. Eigenlijk wel leuk dat je eens een keer niet gehinderd wordt door lieden die zich als gids willen verhuren of iets aan je willen verkopen.

We hebben ook de oude synagoge bezocht. Er is daar wel concurrentie. Vóór de echte oude synagoge staat iemand die je naar een andere synagoge verwijst. Volgens hem is dat de echte. Helaas klopt dat niet want de synagoge die wij bezocht hebben staat toch echt op de Wereld Erfgoedlijst van de Unesco.

Binnen in de oude synagoge

In de loop van de middag waren we weer terug bij de camper op Bab Boujeloud en zijn we nog maar een keer de medina ingelopen om een riem te kopen. De riemenwinkels waren echter gesloten omdat het vrijdag is. Voor Ria echter nog wel een shawl kunnen kopen tegen een redelijk prijs. Ook hebben we nog een heel mooi kleed gezien, echt berber handwerk en hij had er slechts twee van, dat DH 3500 moest kosten. Omdat wij van die vriendelijk mensen zijn kregen wij een korting en mochten slechts DH 3200 betalen. Hebben wij even geluk vandaag. Toen we niet toehapten konden we hem uiteindelijk voor DH 750 meenemen, maar alleen omdat het erg rustig was. Toch maar niet gedaan.

Terug bij de camper nog even voor de deur gezeten en wat gedronken. Het werd wel druk op het plein met allerlei activiteiten en verkopers. Ook kwam er nog een stoet langs met bruiloftvierders. Een hoop muziek en dans. Wel leuk hoe ze dat hier doen. Toen de zon onder was werd het toch weer snel rustig op het plein.

Dag 45. Zaterdag 15 maart 2014. Van Fez naar Chefchaouen.

Op het camperforum gelezen dat de route van Fez naar Ouazzane over de 01 en 409 af te raden is in verband met wegwerkzaamheden en jongens die stenen gooien naar de voorbij komende campers. Wij hebben dus een ommetje gemaakt over de N6, N3 en de N13. Prima weg tot een 8 km. voor Ouzane. Daar stond een klein oud, gebogen, vrouwtje langs de weg en gooide een steen ter grootte van een softbalbal naar ons. Gelukkig kon ze niet zo goed meer mikken. De steen ging tussen de twee campers door. Wanneer je op zo’n manier schade oploopt valt er, denk ik, niet veel te verhalen.

Onderweg nog even bij een garage de campers laten wassen. Werd erg zorgvuldig gedaan en het meeste vuil is er weer vanaf. Jammer dat alleen het dak niet gedaan kon worden. Ze hadden geen steiger of trap om er bij te kunnen.

Rond half vier bereikten we Chefchaouen. Mooi gezicht als je de berg over komt en je de blauwe stad ziet liggen.

Uitzicht op Chefchaouen

We staan op de camping Azilane boven de stad N35.17509 W5.26616.

Jammer dat de camping overvol is. Wij staan in het middenpad tussen de campers en er staan ook nog campers voor de deur. Nu maar hopen dat er morgen een aantal weer vertrekken zodat wij een normale plaats kunnen innemen.

Chefchaouen

Dag 46. Zondag 16 maart 2014. Chefchaouen.

De camping waar we nu staan ligt een stuk hoger dan de stad.

Camping in Chefchaouen

Er loopt hier vlakbij de camping een soort trap naar beneden. Is overigens goed te doen. Je komt bijna midden in het centrum uit. Vanaf de trap heb je een mooi uitzicht op de blauwe huizen van Chefchaouen.

Uitzicht op Chefchaouen vanaf de trap

Chefchaouen is een leuk stadje. De medina is  gezellig druk. Je kunt er nog goed lopen. Je kunt zien dat het toeristenseizoen nog moet beginnen.

Blauw straatje in Chefchaouen

De verkopers zijn hier ook niet zo agressief als in de grote steden. We hebben een paar uur door de medina gelopen en nog wat spulletjes gepast en/of gekocht.

Pleintje in de medina van Chefchaouen

Op een dakterras nog wat gegeten. Vanaf dat terras heb je een mooi uitzicht over de blauwe stad.

Eten op het dakterras

Hierna moesten we weer terug naar boven naar de camper. Viel eigenlijk wel mee. We wilden ons natuurlijk niet laten kennen en zijn gaan lopen. De meeste campinggasten nemen een petit taxi om terug naar de camping te gaan. Voor de kosten hoef je niet te lopen. Het schijnt dat de taxi slechts DH 15 kost.

De camping ligt links boven

Dag 47. Maandag 17 maart 2014. Van Chefchaouen naar Oued Lahou.

Het lijkt wel of Marokko alleen maar uit bergen bestaat. Vandaag weer een ritje door de bergen.

Onderweg naar Oued Lahou

Vanaf Chefchaouen gaat het naar beneden en daarna weer over een paar bergen richting de zee. Mooie route tussen hoge bergwanden.

Hoge bergwanden

Het was maar een korte rit en zodoende waren we al rond 11:00 uur in Oued Lahou. Dit is een plaatsje direct aan de zee en we staan op een bewaakte parkeerplaats aan de boulevard N35.44873 W5.09027.

Parkeerplaats in Oued Lahou

Het plaatsje is niet zoveel bijzonders maar de plek waar we staan is prima. Vanochtend over de markt gelopen en groente en fruit ingekocht. Zag er prima uit. Vanmiddag in de zon zitten lezen en een wandeling over de boulevard gemaakt.

In de zon op de boulevard

Dag 48. Dinsdag 18 maart 2014. Oued Lahou.

Vandaag weer een rustige dag gehad. Langs de zee naar het einde van de boulevard gelopen en over de boulevard weer terug. Van een Limburgse Marokkaan hoorden we dat er hier toch wel een goed restaurant zou zijn. Hij nam ons mee om het te laten zien. Zag er inderdaad goed uit en na de wandeling hebben we er heerlijk vis gegeten.

Dag 49. Woensdag 19 maart 2014. Oud Lahou.

Even verder op het strand liggen de vissersboten. Deze worden door een aantal mannen met veel duw- en trekwerk in en uit het water gesleept.

Vissersboten op het strand van Oued Lahou

Dag 50. Donderdag 20 maart 2014. Van Oued Lahou naar Cabo Negro.

Langzamerhand komen we steeds dichterbij de ferry naar Algeciras. Het is de bedoeling om morgen over te varen vanuit Ceuta. Via twee verschillende kanalen gehoord dat het passeren van de grens Marokko-Spanje (Ceuta) veel vlotter gaat dan in omgekeerde richting. Op de heenweg deden wij er ruim anderhalf uur over. Nu zou het binnen 5 minuten gebeurd moeten zijn. We zijn benieuwd.

Om even bij een camping te kijken die we onderweg tegenkwamen moesten we de stad in. Door  opbrekingen moesten we door een straatje dat alsmaar smaller werd. Er reed gelukkig een vrachtauto voor ons maar die moest steeds flessen met gas laden en lossen. Uiteindelijk ging hij aan de kant en moesten wij er voorbij. Dit was geen succes. Even verder werd het straatje steeds smaller en stonden we ineens op een markt tussen de marktkramen. Er stond nog een busje in onze richting groente te lossen en die moest achteruit de markt af om ons er door te laten. De Marokkanen zijn allemaal wel heel vriendelijk en iedereen probeert je te helpen met manoeuvreren. Alleen zeggen ze allemaal iets anders….

We zijn richting Ceuta gereden via Tetouan en staan even ten noorden van deze plaats op de camping La Ferme in Cabo Negro (N35.66538 W5.30675) als laatste stop voor de Spaanse grens. We kunnen hier vers water innemen en vuil water lozen.

Op de camping in Cabo Negro

We zijn nog even naar de zee gelopen en zagen daar nog een grote parkeerplaats waar veel campers vrij stonden. Onthouden voor de volgende keer.

Dag 51 Vrijdag 21 maart 2013. Van Cabo Negro naar La Linea.

Het laatste stuk tot de grensovergang naar Ceuta is geheel anders dan de rest van Marokko. Het lijkt erg veel op de Spaanse Costa’s. Overal appartementen en vakantieparken. Er wordt ook nog veel gebouwd. Ziet er wel mooi uit. Goed onderhouden of wellicht nog nieuw.

Bij de grens was het gelukkig niet zo’n chaos als op de heenreis. Je kunt gelijk in de rij gaan staan en binnen een halfuur waren we in Ceuta. Er lopen hier natuurlijk ook van die figuren die zeggen wat je moet doen en daarvoor betaald willen worden. Je laat je toch verleiden om iets te betalen maar je hebt ze eigenlijk niet nodig. Je komt nu namelijk in de goede volgorde langs de hokjes met politie en douane, dit in tegenstelling tot de heenreis.

In Ceuta zijn we gelijk naar de ferry gereden en binnen het uur konden we inschepen. Dit verliep ook een stuk rustiger dan op de heenreis. Ze hadden nu geen vertraging door het slechte weer. Er staat nu bijna geen wind. We stonden weer in het middenpad van de boot en we moesten achteruit de boot inrijden. Gemakkelijk bij het afrijden aan de overkant. De overtocht duurde ongeveer anderhalf uur, incl. inschepen en ontschepen. Een groot deel van de overtocht hebben we op het dek in de zon gestaan.

In Algeciras nog even boodschappen gedaan en daarna in de buurt de gastanks weer gevuld. Daarna naar Gibraltar.

We hebben op dezelfde plek gestaan als vorig jaar, bij de Petanque Vereniging in La Linea, N36.15717 W5.33930. Met een klein half uurtje lopen ben je in Main Street op het terras. We hebben natuurlijk ook fish and chips gegeten, zoals het hoort in Engeland.

Dag 52. Zaterdag 22 maart 2014. Van La Linea naar Agua Almarga.

We hebben afscheid genomen van Jack en Ann die weer richting huis gaan. Zij willen einde van de week weer in Nederland zijn. Wij nemen nog een weekje extra om over de terugweg te doen.

Oorspronkelijk wilden we eerst naar Tarifa en dan noordwaarts via Sevilla, Caceres, Salamanca en  Madrid naar huis maar, gezien het mooie weer hebben we uiteindelijk toch gekozen om maar via de kust terug te rijden.

Onderweg tijdens de koffie zagen we iemand die bovenop zijn busje stond te zwaaien. De reden waarom hij dit deed is ons niet duidelijk. Op de parkeerplaats was ook een restaurant waar er een wifi-verbinding was.

Busdak toerist

Het eerste stuk tot Almeria is niet veel bijzonders, dus hebben we de autoweg maar genomen. Na Almeria kom je bij het Nationale Park Cabo de Gata. We zijn naar Agua Amarga gereden waar we al eens aan het strand hebben gestaan. N36.93883 W1.93657. We staan hier met nog een aantal campers en met veel zon.

Dag 53. Zondag 23 maart 2014. Agua Almarga.

De bakker was vroeg vandaag. Al om 08:00 uur stond hij bij de camper te claxonneren. Wel prettig dat je vers brood kunt kopen hier bij de camper.

We hebben lekker ontbeten voor de camper in het zonnetje. Ja, het valt niet mee om te overwinteren. Maar we beginnen eraan te wennen. Verder de hele dag in de zon gezeten en wat zitten lezen. Heerlijk.

Dag 54. Maandag 24 maart 2014. Agua Almarga

Nog maar een dag hier gebleven. Mooi water en leuk uitzicht. In verband met de wind zijn we aan de overkant gaan staan en kunnen we achter de camper zitten.  Er staan nu in totaal 16 campers, plaats genoeg.

Strand bij Agua Almarga

Dag 55. Dinsdag 25 maart 2014. Van Agua Almarga naar Javea.

Ondanks het mooie weer zijn we toch maar weer verder gegaan. Javea is voor vandaag de bestemming en we gaan over de A7.

We hebben in Elche nog even de camperplaats bezocht om te kunnen lozen, maar de Duitse eigenaar zei dat dat niet mogelijk was. Daarom zijn we even verder doorgereden naar de kust. In La Marina is een camping met een sanistation voor de deur. Dus daar alles maar even geregeld.

Vandaar via de rondweg om Alicante de AP7 genomen tot Javea.

In Javea aangekomen bleek dat de camperplaats waar we al een paar maal gestaan hebben niet meer toegankelijk is. Er staat een groot hek omheen en het lijkt erop dat men hier gaat bouwen. De campers staan nu aan de overkant op een parkeerplaats achter de appartementen. N38.76976 E0.18906. Het was eigenlijk wel druk met de campers.

Het Indiase restaurant was, evenals een aantal andere restaurants, wegens verbouwing gesloten. Je ziet dat alles weer klaar gemaakt wordt voor de zomer.

Dag 56. Woensdag 26 maart 2014. Van Javea naar L’Eliana

Vannacht heeft het gestormd en geregend maar vanmorgen scheen de zon gelukkig weer. Jammer was dat er nog steeds veel wind stond.

We hebben nog wat boodschappen gedaan en een rondje over de boulevard gemaakt. Tijdens de lunch kwam de politie langs en maakte bij een aantal campers bezwaar dat ze er stonden. Bij ons was waarschijnlijk alles in orde want ze zijn niet bij ons langs geweest.

Wegens de harde wind hebben we toch maar besloten om weer verder te gaan. Rond 14:00 uur zijn we vertrokken naar L’Eliana dat ten noord-oosten van Valencia ligt. We staan nu op een parking bij de sportvelden op N 39.56814 W0.52530.

Dag 57. Donderdag 27 maart 2014. Van L’Eliana naar Zaragoza.

Alvorens te vertrekken zijn we eerst bij ene Mr. M. langs geweest om te ontbijten. Konden we gelijk van de internetverbinding gebruik maken. Alleen ging de email niet zo best.

Via de N-25 zijn we binnendoor naar de A23 gereden. Was een erg mooie maar smalle weg door de bergen en schoot daardoor niet erg op. Uiteindelijk zijn we doorgereden naar Zaragoza. We staan hier in de bossen bij het Attractiepark met nog een Nederlandse camper en een Belgische. De politie rijdt hier regelmatig langs.N46.61973 W0.90099. 

CP Zaragoza

Dag 58. Vrijdag 28 maart 2014. Van Zaragoza naar Fronsac.

De buren waren vanmorgen al vroeg vertrokken en rond 09:00 uur waren wij ook weg. De route ging via Huesca over de N230  naar Vielha, waar ook een tunnel van ruim vijf kilometer lengte is.

In Huesca hebben we bij de benzinepomp nog even van het sanistation gebruik gemaakt. Ook hebben we onderweg nog even een kop koffie gehaald bij de Mac. De internetverbinding was, evenals gisteren, niet optimaal. Wellicht zijn er in Spanje beperkingen van het gebruik van internet betreft.

Dit is een hele mooie route door de Pyreneeën. Vlak voor de tunnel hebben we nog even koffie gedronken. We stonden daar bijna in de sneeuw.

Parkeerplaats vóór de tunnel bij Vielha

We zijn de Pyreneeën bijna uit en overnachten op N 42.95713 W0.64566.

Dag 59. Zaterdag 29 maart 2014. Van Fronsac naar Rodez

Vanuit Fronsac zijn we via Toulouse naar Rodez gereden. Hier staan we op de camperplaats aan de rand van een park. N 44.35733 E2.59385. We hebben hier al meer gestaan.

CP Rodez

Dag 60. Zondag 30 maart 2014.Van Rodez naar Rocamadour.

Na het sanistation op de camperplaats in Rodez zijn we over de D840 naar Rocamadour gereden. Deze plaats stond al een langere tijd op het programma om eens te bezoeken. We staan op de parkeerplaats boven bij het kasteel op N44.79995 E1.61556.

Parkeerplaats bij het kasteel van Rocamadour

Het kasteel stelt niet veel voor. Je hebt alleen een mooi uitzicht over het stadje beneden je. Vandaar kun je via de trap naar beneden naar de kapel. Ziet er allemaal wel leuk uit.

Het kasteel van Rocamadour

De rots met kasteel en winkelstraat in Rocamadour

Dag 61. Maandag 31 maart 2014. Van Rocamadour naar Saran.

Verder over de D840 richting Brive La Gaillarde gereden. Vandaar via Limoges en Chateauroux naar Vierzon over de A20. Bij Vierzon hebben we de N20 genomen tot Orleans. Om niet in de file te komen in de binnenstad van Orleans zijn we even over de tol tot voorbij Orleans gereden en gestopt in Saran. Hier hebben we op de heenweg ook gestaan

Dag 62. Dinsdag 1 april 2014. Van Saran naar huis. 

(Visited 7 times, 1 visits today)
Dit bericht is geplaatst in cat RV Berichten, Jaar 2014. Bookmark de permalink.

Geef een reactie